zawrzeć /

zawrzeć /

[xarf]zawrzeć[/xarf]
I
[i]mieścić w sobie; zawiązać[/i]
1. заключить
2. ([i]zmieścić w sobie, objąć[/i]) заключить в себе
3. ([i]znajomość[/i]) завязать
          być zawartym ([i]mieścić się, tkwić[/i]) — содержаться
          zawarty ([i]mieszczący się, tkwiący[/i]) — содержащийся
          zawrzeć małżeństwo — вступить в брак
          zawrzeć na nowo ([i]np. umowę, porozumienie[/i]) — перезаключить
          zawrzeć ślub cywilny — зарегистрироваться ([i]заключить брак[/i])
          zawrzeć znajomość — завязать знакомство
          zawrzeć związek małżeński — заключить брак
II
[i]zagotować się; wzburzyć się[/i]
1. вскипеть / вскипятиться
2. ([i]zacząć wrzeć[/i]) закипеть
3. ([i]stać się pełnym ruchu, zgiełku[/i]) зашуметь