człowiek /

człowiek /

[xarf]człowiek[/xarf]
{[i]i[/i] [form]ludzie, ludzi, ludziom, ludźmi, ludziach[/form]}
1. человек
2. ([p][i]pot.[/p]: np. równy, dobry, fajny[/i]) малый
          człowiek z głową — малый с головой
3. ([i]wraz z innym: przy uogólnieniu jakiegoś sądu, opinii[/i]) ты / [i]без местоимиения[/i]
          nikt się z człowiekiem nie liczy — никто с тобой не считается
          nikt o człowieku nie pomyśli — никто о тебе не подумает
          człowiek nie wie, co myśleć — не знаешь, что думать
          człowiek ambitny — честолюбец
          człowiek czynu — человек дела
          człowiek długowieczny — долгожитель
          człowiek honorowy — человек чести
          człowiek interesu — деловой человек
          człowiek na wózku ([i]inwalidzkim[/i]) — колясочник
          człowiek nie liczący się z nikim — самодур ([i]человек[/i])
          człowiek niezmiennych poglądów — однолюб ([i]постоянный в своих склонностях, привязанностях[/i])
          człowiek o odmiennych poglądach / człowiek odmiennych poglądów — инакомыслящий
          prześladowanie ludzi o odmiennych poglądach — преследование инакомыслящих
          człowiek pełen ([i]zabawnych[/i]) pomysłów — затейник
          człowiek pracy — трудящийся
          człowiek radziecki — совок [i]разг.[/i]
          człowiek sukcesu — успешный человек
          człowiek śniegu — снежный человек
          człowiek zamieszkujący stale w domku letniskowym — зимник ([i]человек, постоянно живущий на даче[/i])
          człowiek żądny sławy / człowiek żądny zaszczytów — честолюбец
[form] ludzie[/form]:
1. люди
2. ([i]zwykli ludzie, masa narodu[/i]) народ [i]ед.[/i]
3. ([i]publiczność[/i]) публика [i]ед.[/i]
          przy ludziach / wśród ludzi ([i]publicznie[/i]) — на людях