wypalić /

wypalić /

[xarf]wypalić[/xarf]
1. выжечь
2. ([i]spalić[/i]) сжечь
3. ([i]papierosy itp.[/i]) выкурить
4. ([i]zostać zrealizowanym[/i]) удаться / выгореть
[form] nie wypalić[/form]:
1. ([i]nie wystrzelić[/i]) дать осечку ([i]при стрельбе[/i])
2. ([i]nie udać się[/i]) сорваться / прогореть ([i]не удаться[/i])
          wypalić zapałki — исчиркать ([i]спички[/i])
[form] wypalony[/form]:
1. ([i]np. żarówka[/i]) прогоревший
2. ([i]np. świeca[/i]) выгоревший
3. ([i]zniszczony psychicznie, intelektualnie: o człowieku[/i]) опустошённый