pełnia /

pełnia /

[xarf]pełnia[/xarf]
1. полнота
2. ([i]kulminacja, szczyt czegoś[/i]) разгар
3. ([i]pełnia księżyca[/i]) полнолуние
          pełnia księżyca — полнолуние
          pełnia władzy — полновластие
          w pełni ([i]całkowicie[/i]) — полностью ([i]до конца, вполне[/i])
          w pełni sił — в расцвете сил
          w pełni władz umysłowych — в полной вменяемости / в здравом уме и твёрдой памяти