urobić /

urobić /

[xarf]urobić[/xarf]
1. ([i]np. glinę[/i]) замесить
2. ([i]formę, nazwę[/i]) образовать ([i]создать[/i])
3. ([i]wpłynąć na czyjś rozwój, zmianę czegoś[/i]) выработать
4. ([i]nakłaniać, przekonywać[/i]) обработать ([i]уговорить[/i])
5. ([i]węgiel, skałę[/i]) отбить ([i]ударами отломать, отколоть: об угле, камне[/i])
          urobić sobie ręce / urobić sobie ręce po łokcie — измотаться / умаяться ([i]устать от работы[/i])