wytrącić /

wytrącić /

[xarf]wytrącić[/xarf]
1. ([i]komu[/i]) выбить / вышибить у [i]кого[/i]
2. ([i]wyodrębnić[/i]) осадить ([i]напр. муть: заставить выделиться[/i])
          być wytrąconym z równowagi — быть не в себе
          wytrącić argumenty — лишить аргументов
          wytrącić z równowagi — вывести из равновесия / вывести из себя
          wytrącić z normalnego trybu życia — вывести из строя ([i]лишить работоспособности, сил[/i])