kończyć się /

kończyć się /

[xarf]kończyć się[/xarf]
1. ([i]na kim–czym[/i]) кончаться [i]кем–чем[/i]
          kończy się na obietnicach — кончается обещаниями
2. ([i]czym: dochodzić do czegoś[/i]) упираться в [i]что[/i]
          ulica kończy się placem — улица упирается в площадь
3. ([i]komu: o pieniądzach, zapasach czegoś[/i]) быть на исходе [i]у кого[/i]
4. ([i]mieć jako zakończenie[/i]) оканчиваться
5. ([i]mieć jako część końcową, zamykającą, np. o utworze[/i]) заканчиваться
          nie kończący się ([i]bardzo długi[/i]) — бесконечный ([i]не прекращающийся, напр. спор[/i])