ukończyć /

ukończyć /

[xarf]ukończyć[/xarf]
1. окончить
2. ([i]zakończyć, doprowadzić do końca[/i]) завершить
          ukończone studia wyższe — законченное высшее образование
[i]kto[/i] [form]ukończył ... rok życia[/form]:
1. ([i]piąty, szósty itd.[/i]) [i]кому[/i] исполнилось ... ([i]напр. пять, шесть[/i]) лет
2. ([i]pierwszy, jeden rok[/i]) [i]кому[/i] исполнился один год
3. ([i]drugi, trzeci, czwarty; dwudziesty drugi, dwudziesty trzeci itd.[/i]) [i]кому[/i] исполнилось ... ([i]напр. два, двадцать три[/i]) года