dręczyć /

dręczyć /

[xarf]dręczyć[/xarf]
1. терзать
2. ([i]powodować ciężkie przeżycia, przeżywanie czegoś[/i]) мучить / томить / угнетать
          dręczący — мучительный
          dręczony — истязуемый
          [i]kogo[/i] dręczy [i]co[/i] — [i]кто[/i] терзается [i]чем[/i]
          dręczą go wątpliwości — он терзается сомнениями